تاثیر هوش مصنوعی در دگرگونی روش های علمی و آموزش علم

هوش مصنوعی (AI) اکنون به عنوان یک عامل اصلی تسریع در جامعه عمل می کند و تاثیر قابل توجهی بر علم و آموزش علم دارد. دانشمندان از هوش مصنوعی برای ایجاد فرضیه ها، طراحی آزمایشات، جمع آوری و تفسیر داده ها به روش هایی استفاده می کنند که پیش از این با استفاده از روش های سنتی ممکن نبود. تحقیقات در زمینه آموزش علم به طور فزاینده ای به نقش هوش مصنوعی در تدریس و یادگیری توجه می کند. با این حال، یک شکاف معنادار در ادبیات نوظهور آموزش علم درباره هوش مصنوعی به تاثیر هوش مصنوعی بر خود روش های علمی و پیامدهای این تاثیر برای آموزش علم مربوط می شود. این مقاله از چارچوب NRC (۲۰۱۲، یک چارچوب برای آموزش علم K-۱۲: روش ها، مفاهیم بین رشته ای و ایده های اصلی. انتشارات آکادمی ملی) به عنوان "روش های علمی" استفاده می کند تا مثال هایی از استفاده های هوش مصنوعی در روش های علمی را بررسی کند و سوالاتی را برای آموزش علم مطرح نماید. این سوالات به ارتباط روش های علمی آگاه از هوش مصنوعی با برنامه های درسی، تدریس و تربیت معلم در سطح متوسطه مربوط می شود. هدف نهایی مقاله تاکید بر این است که هر چه زودتر نقش هوش مصنوعی بر روی عملکردهای علمی در سیاست و عملکرد آموزش علوم تحقیق و به کار گرفته شود، احتمال اینکه آموزش برای کمک به رشد دانش آموزان در چشم انداز سریع در حال تغییر تحقیقات علمی منسوخ شود کمتر می شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، روش علمی ، آموزش علوم ، آموزش و یادگیری