یادگیری هوشمند در بستر تحول دیجیتال؛ تلفیق فرهنگ، شناخت و راهبری آموزشی در تربیت نوین

با گسترش فناوری های نوین و تحول دیجیتال، نظام های آموزشی با چالش ها و فرصت های جدیدی در حوزه یادگیری و تربیت مواجه شده اند. یادگیری هوشمند به عنوان رویکردی نوظهور، ظرفیت تلفیق مولفه های فرهنگی، شناختی و راهبری آموزشی را فراهم آورده و بستری برای بازتعریف فرایندهای تربیتی در فضای دیجیتال فراهم می سازد. این مقاله با رویکردی میان رشته ای، به بررسی ارتباط میان فرهنگ بومی، سازوکارهای شناختی یادگیری و سبک های نوین راهبری در آموزش پرداخته و ضمن واکاوی مدل های موجود، به ارائه چارچوبی مفهومی برای تربیت نوین در عصر دیجیتال می پردازد. یافته های نظری مقاله بیانگر آن است که تلفیق هدفمند این سه مولفه می تواند منجر به ارتقاء کیفیت یادگیری، افزایش مشارکت فعال یادگیرندگان و توسعه هویت فرهنگی شناختی آنان در بسترهای فناورانه شود. در پایان، پیشنهاداتی برای طراحی و اجرای نظام های تربیتی هوشمند با لحاظ مولفه های بومی و اقتضائات دیجیتال ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

تربیت هوشمند ، تحول دیجیتال ، علوم شناختی ، فرهنگ ، مدیریت آموزشی