بررسی ایمنی عابران پیاده در مناطق پرتردد شهری

در سال های اخیر، افزایش چشمگیر تردد شهری و رشد سریع شهرنشینی، مسئله ایمنی عابران پیاده را به یکی از چالش های مهم در برنامه ریزی شهری تبدیل کرده است. هدف این مقاله، بررسی دقیق وضعیت ایمنی عابران پیاده در مناطق پرتردد شهری ایران و شناسایی عوامل موثر بر بروز حوادث ناگوار برای این قشر آسیب پذیر از کاربران راه هاست.برای دستیابی به این هدف، از روش تحقیق توصیفی–تحلیلی بهره گرفته شده است. داده ها از طریق مطالعات میدانی، پرسش نامه های ساختارمند، مصاحبه با کارشناسان حمل ونقل، و بررسی آماری گزارش های تصادفات مربوط به عابران در مناطق پرتردد جمع آوری گردیده اند. جامعه مورد مطالعه شامل محدوده هایی با تراکم بالای عابر مانند مراکز تجاری، ایستگاه های حمل ونقل عمومی، تقاطع های اصلی و مدارس شهری است.تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری و روش های تحلیلی نشان داد که عواملی همچون ضعف در طراحی هندسی مسیرهای پیاده روی، عدم وجود علائم هشداردهنده موثر، نبود روشنایی کافی، سرعت غیرمجاز وسایل نقلیه، و نبود آموزش های شهروندی، نقش کلیدی در کاهش سطح ایمنی عابران ایفا می کنند. یافته ها همچنین نشان می دهند که تعاملات ناکارآمد میان زیرساخت های شهری و رفتارهای انسانی، به افزایش ریسک و وقوع تصادفات منجر می شود.در نتیجه، مقاله با ارائه مجموعه ای از راهکارهای اجرایی شامل طراحی اصولی زیرساخت پیاده روها، به کارگیری فناوری های نوین هشداردهنده، تقویت قوانین مربوط به عبور عابران، و آموزش همگانی به شهروندان، پیشنهادهایی برای ارتقای سطح ایمنی عابران پیاده در محیط های پرتردد شهری ارائه می دهد

کلیدواژه ها:

ایمنی عابران پیاده ، مناطق پرتردد شهری ، طراحی شهری ، تصادفات رانندگی ، حمل ونقل شهری ، زیرساخت پیاده رو ، آموزش شهروندی ، تحلیل آماری