تاثیر بازخورد خلاقانه معلمان بر شکوفایی ذهنی دانش آموزان در فعالیت های حل مسئله

در عصر تحولات نوین آموزشی، نقش معلم از انتقال دهنده صرف دانش به تسهیل گر فرآیند یادگیری و پرورش دهنده ذهن های خلاق تغییر یافته است. یکی از مهم ترین ابزارهای معلم در مسیر یاددهی اثربخش، «بازخورد» است. پژوهش حاضر با رویکرد مروری و تحلیلی، به بررسی نقش و تاثیر «بازخورد خلاقانه» معلمان در شکوفایی ذهنی دانش آموزان در فعالیت های حل مسئله پرداخته است. بر اساس مرور ادبیات نظری، بازخورد خلاقانه نوعی بازخورد ارتقاءدهنده است که با الهام بخشی، حمایت عاطفی، چالش برانگیزی ذهنی و تحریک خودبازتابی در دانش آموزان، آن ها را به درک عمیق تر از فرآیند یادگیری، انگیزش درونی و رشد قابلیت های شناختی سوق می دهد. همچنین شکوفایی ذهنی به عنوان حالت بالنده ذهن در تعامل با خلاقیت، انگیزش، انعطاف پذیری فکری و درگیر شدن در یادگیری معنادار تعریف شده است. در این مطالعه، نظریه های یادگیری سازنده گرا (ویگوتسکی، پیاژه)، نظریه بازخورد (هتی و تیمپرلی) و ادبیات مربوط به خلاقیت و شکوفایی ذهنی مورد بررسی قرار گرفت. یافته های نظری نشان دادند که بازخورد خلاقانه به ویژه در بستر یادگیری مشارکتی، حل مسئله و موقعیت های باز، می تواند نقشی کلیدی در رشد ذهنی و شکوفایی شناختی-عاطفی دانش آموزان ایفا کند. در پایان، ضمن شناسایی محدودیت های پژوهش، پیشنهادهایی برای تحقیقات آتی در حوزه های تجربی ارائه گردید. نتایج این پژوهش می تواند برای طراحان برنامه درسی، معلمان و مربیان آموزشی الهام بخش باشد تا به سوی سبک های نوین و معناساز بازخورددهی حرکت کنند.

کلیدواژه ها:

بازخورد خلاقانه ، معلم ، حل مسئله ، شکوفایی ذهنی ، نظریه های یادگیری سازنده گرا ، انگیزش درونی ، آموزش خلاقانه