برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر: پاسخی نوین به تنوع یادگیرندگان در کلاس های پویا

تفاوت های فردی دانش آموزان، واقعیتی غیرقابل انکار در هر محیط آموزشی است؛ تفاوت هایی که در زمینه هایی چون سبک یادگیری، توانایی شناختی، ویژگی های شخصیتی، پیش زمینه های فرهنگی و سرعت پردازش اطلاعات بروز می یابد. در چنین فضایی، برنامه ریزی درسی سنتی و ایستا دیگر پاسخگوی نیازهای متنوع فراگیران نیست. در مقابل، برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر، رویکردی نوین و ضروری است که با در نظر گرفتن تفاوت های فردی، فرصت هایی برابر برای یادگیری اثربخش فراهم می کند. این نوع برنامه ریزی، با تاکید بر تنوع در روش های تدریس، ابزارهای ارزشیابی، محتوای درسی و زمان بندی آموزشی، زمینه ساز محیطی یادگیرنده محور و پاسخگو می شود. مقاله حاضر به بررسی اهمیت و ضرورت برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر به عنوان رویکردی توانمندساز در پاسخ به تفاوت های فردی دانش آموزان می پردازد و نشان می دهد که این رویکرد، نه تنها عدالت آموزشی را تقویت می کند بلکه به ارتقای کیفیت یادگیری، افزایش انگیزش تحصیلی و کاهش افت تحصیلی نیز منجر می شود.واژگان کلیدی:برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر، تفاوت های فردی، یادگیری متنوع، عدالت آموزشی، پاسخ گویی آموزشی