مروری بر رویکردهای تدریس خلاق و تاثیر آن ها بر یادگیری فعال در کلاس درس

رویکردهای تدریس خلاق با تمرکز بر ایجاد فضایی پویا، تعاملی و انگیزشی در کلاس، نقش مهمی در تقویت یادگیری فعال دانش آموزان ایفا می کنند. این رویکردها با بهره گیری از روش هایی مانند یادگیری مبتنی بر پروژه، بازی های آموزشی، استفاده از فناوری های نوین، داستان سرایی، درگیری چندحسی و فعالیت های گروهی، دانش آموز را از حالت دریافت کننده ی منفعل به مشارکت کننده ی فعال در فرآیند یادگیری تبدیل می کنند. تدریس خلاق همچنین به معلم اجازه می دهد با توجه به تفاوت های فردی، شیوه های متنوعی برای انتقال مفاهیم انتخاب کند و در نتیجه تعامل و درگیری ذهنی فراگیران را افزایش دهد. چنین محیطی به رشد مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله و خلاقیت نیز کمک می کند. پژوهش ها نشان داده اند که یادگیری فعال در چنین کلاس هایی پایدارتر، لذت بخش تر و موثرتر از آموزش سنتی است. در این زمینه، نقش معلم به عنوان طراح یادگیری و هدایت گر فرآیند بسیار برجسته است. همچنین، رویکرد خلاق می تواند باعث کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس دانش آموزان شود.در بررسی تاثیر این رویکردها بر یادگیری فعال، مشخص شده است که مشارکت دانش آموزان در فعالیت های یادگیری زمانی افزایش می یابد که آن ها احساس کنند یادگیری معنادار، مرتبط با زندگی واقعی و متناسب با علایق و سبک یادگیری شان است. تدریس خلاق به کمک روش هایی چون استفاده از رسانه های تعاملی، ایفای نقش، ساخت محصولات آموزشی و گفت وگوی آزاد، فرصت هایی برای تمرین عملی مفاهیم فراهم می آورد که در آموزش های سنتی کمتر دیده می شود. این شیوه ها نه تنها فهم عمیق تری از مطالب را ممکن می سازند، بلکه حس مالکیت یادگیری را در دانش آموزان تقویت می کنند. از سوی دیگر، آموزش خلاق نیازمند حمایت از معلمان در زمینه آموزش حرفه ای، منابع کافی و آزادی عمل در طراحی دروس است. اگر این شرایط فراهم شود، تدریس خلاق می تواند تحولی اساسی در یادگیری ایجاد کرده و به پرورش نسلی مستقل، خلاق و مسئول کمک کند. بنابراین، پیوند میان تدریس خلاق و یادگیری فعال نه تنها مطلوب، بلکه ضروری است.

کلیدواژه ها:

رویکرد تدریس خلاق ، یادگیری فعال ، کلاس درس