بررسی تاثیر متغیرهای روان شناختی، خانوادگی و محیطی بر انگیزش تحصیلی یادگیرندگان

تعامل متقابل بین متغیرهای روان شناختی، خانوادگی و محیطی، تعیین کننده کیفیت و میزان انگیزش تحصیلی دانش آموزان است. دانش آموزانی که از نظر روان شناختی دارای خودکارآمدی و مهارت های خودتنظیمی بالایی هستند و در خانواده هایی با حمایت عاطفی قوی و وضعیت اقتصادی مناسب رشد یافته اند، در محیط مدرسه ای با فضای مثبت و فرصت های یادگیری فعال، بیشترین انگیزه برای یادگیری را نشان می دهند. همچنین، فناوری های نوین آموزشی می توانند به عنوان عاملی تقویت کننده این انگیزش در فرایند یادگیری نقش مهمی ایفا کنند. از دیدگاه پیامدها، انگیزش تحصیلی بالا بهبود سلامت روان، افزایش عزت نفس، کاهش اضطراب و استرس تحصیلی و ارتقای عملکرد تحصیلی را به همراه دارد. دانش آموزان انگیزه مند نه تنها در کسب موفقیت های تحصیلی عملکرد بهتری دارند، بلکه از نظر روانی نیز وضعیت بهتری را تجربه می کنند و بهتر می توانند با چالش ها و فشارهای محیطی مقابله کنند. این موضوع اهمیت برنامه ریزی آموزشی و تربیتی را برای تقویت انگیزش تحصیلی بیش از پیش نمایان می سازد.. تقویت انگیزش تحصیلی نیازمند همکاری میان معلمان، خانواده ها و نهادهای آموزشی است تا با فراهم آوردن محیط های حمایت گر، استفاده هوشمندانه از فناوری و آموزش مهارت های روانی، زمینه های رشد و موفقیت پایدار دانش آموزان فراهم شود. این رویکرد چندبعدی می تواند نقشی اساسی در ارتقای کیفیت آموزش و تربیت نیروی انسانی توانمند و متعهد ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

روان شناختی ، خانوادگی ، محیطی ، انگیزش تحصیلی ، یادگیرندگان