از حافظه تا معنا: آموزش مفهومی و عمیق ریاضی در برابر یادگیری سطحی

یادگیری ریاضی در نظام آموزشی ایران اغلب با تکیه بر حافظه، تکرار و تمرین های الگویی صورت می گیرد؛ درحالی که درک مفاهیم بنیادین و روابط عددی کمتر مورد توجه قرار می گیرد. این مقاله با هدف بررسی تفاوت ها، پیامدها و راهبردهای دو رویکرد حافظه محور و معنا محور در آموزش ریاضی نگاشته شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر منابع معتبر کتابخانه ای انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد آموزش حافظه محور اگرچه ممکن است منجر به موفقیت کوتاه مدت در آزمون ها شود، اما مانع از درک عمیق، انتقال یادگیری و حل خلاقانه مسائل می شود. در مقابل، آموزش مفهومی با تاکید بر ساخت معنا، ایجاد ارتباط بین مفاهیم و درگیر ساختن فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری، موجب ماندگاری بیشتر دانش و رشد توانمندی های شناختی می گردد. همچنین، برای تحقق آموزش عمیق، تغییر نگرش معلمان، بازنگری در محتوای آموزشی، و بهره گیری از راهبردهایی چون آموزش مسئله محور، کاوش محور و گفتگوهای ریاضی ضروری است. در نهایت، مقاله بر لزوم عبور از آموزش سطحی به سوی آموزش معنا محور در ریاضی به مثابه ضرورتی بنیادین برای رشد یادگیری پایدار تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

آموزش مفهومی ، یادگیری عمیق ، ریاضیات مدرسه ای ، یادگیری سطحی ، آموزش معنا محور ، حافظه محوری