تاثیر راهبردهای مدیریت استعداد بر عملکرد سازمانی در مراکز خدمات درمانی

هدف اصلی این مقاله بررسی تاثیر راهبردهای مدیریت استعداد بر عملکرد سازمانی در مراکز خدمات درمانی است. با توجه به اهمیت روزافزون منابع انسانی در ارتقاء کیفیت و بهره وری سازمان ها، به ویژه در بخش حساس و حیاتی سلامت، مدیریت استعداد به عنوان یک رویکرد استراتژیک برای جذب، توسعه، نگهداشت و بهره برداری بهینه از کارکنان با پتانسیل بالا مورد توجه قرار گرفته است (شاه و همکاران، ۲۰۲۴). در این پژوهش، تلاش شده است تا با مروری بر مبانی نظری و ادبیات پژوهشی موجود، ابعاد مختلف مدیریت استعداد و تاثیرات آن بر شاخص های عملکرد سازمانی در بیمارستان ها و سایر مراکز درمانی مورد تحلیل قرار گیرد. از آنجایی که مراکز خدمات درمانی با چالش هایی نظیر کمبود نیروی متخصص، فرسودگی شغلی، و نیاز به ارائه خدمات با کیفیت بالا در محیطی پویا مواجه هستند، اتخاذ راهبردهای موثر مدیریت استعداد می تواند نقش کلیدی در حل این چالش ها ایفا کند (فارزا و حسین، ۲۰۲۲). این مقاله به بررسی اهمیت شناسایی استعدادها، برنامه های توسعه فردی، سیستم های پاداش و ارزیابی عملکرد، و استراتژی های نگهداشت کارکنان کلیدی می پردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد که پیاده سازی موفقیت آمیز راهبردهای مدیریت استعداد می تواند به بهبود رضایت شغلی، افزایش بهره وری، کاهش نرخ جابجایی کارکنان، ارتقاء کیفیت خدمات و در نهایت، بهبود عملکرد کلی سازمان منجر شود (اوبیدات و همکاران، ۲۰۱۸). این امر نه تنها برای کارکنان منفعت دارد، بلکه به سازمان های درمانی کمک می کند تا در محیط رقابتی کنونی پایدار بمانند و خدمات بهتری به بیماران ارائه دهند. در نهایت، این پژوهش راهکارهایی را برای بهبود اثربخشی مدیریت استعداد در مراکز درمانی پیشنهاد می دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، عملکرد سازمانی ، مراکز خدمات درمانی ، جذب استعداد ، نگهداشت استعداد.