تحلیل جایگاه مدیریت منابع انسانی در رابطه بین عدالت سازمانی و انگیزش شغلی کارکنان شهرداری فردیس با تاکید بر نقش میانجی وابستگی سازمانی

مدیریت منابع انسانی به عنوان یکی از ارکان کلیدی سازمان ها، نقش مهمی در ایجاد و حفظ عدالت سازمانی و ارتقاء انگیزش شغلی کارکنان ایفا می کند. این حوزه مدیریتی با طراحی سیاست ها و فرآیندهای عادلانه، فراهم آوردن فرصت های برابر و تقویت وابستگی سازمانی، بستر مناسبی برای افزایش رضایت و تعهد کارکنان فراهم می آورد. پژوهش حاضر با هدف تحلیل جایگاه مدیریت منابع انسانی در رابطه بین عدالت سازمانی و انگیزش شغلی کارکنان شهرداری فردیس و با تاکید بر نقش میانجی وابستگی سازمانی انجام شد. مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بوده و داده ها از ۱۲۲ نفر از کارکنان این سازمان با استفاده از پرسشنامه های استاندارد عدالت سازمانی (نایهاف و مورمن، ۱۹۹۳)، انگیزش شغلی (هرزبرگ، ۱۹۶۶) و وابستگی سازمانی (مایر و آلن، ۱۹۹۱) جمع آوری گردید. پایایی ابزارها با آلفای کرونباخ (۰.۸۵ تا ۰.۹۱) تایید شد و تحلیل داده ها با نرم افزارهای SPSS و AMOS انجام گرفت. نتایج تحلیل توصیفی نشان داد میانگین عدالت سازمانی (۳.۹۰)، انگیزش شغلی (۳.۸۲) و وابستگی سازمانی (۳.۹۵) در سطح بالایی قرار دارند. تحلیل همبستگی پیرسون روابط مثبت و معنادار بین متغیرها (۰.۶۲ تا ۰.۷۶) را تایید کرد. مدل معادلات ساختاری برازش مناسبی داشت (χ²/df=۲.۱۰، CFI=۰.۹۵، RMSEA=۰.۰۵). تحلیل مسیر نشان داد عدالت سازمانی به صورت مستقیم (۰.۳۵) و به صورت غیرمستقیم از طریق وابستگی سازمانی (۰.۲۷) بر انگیزش شغلی تاثیرگذار است؛ همچنین وابستگی سازمانی با ضریب ۰.۵۲ اثر قابل توجهی بر انگیزش شغلی دارد. یافته ها تاکید می کنند که مدیریت منابع انسانی با ارتقاء عدالت سازمانی و تقویت وابستگی کارکنان می تواند انگیزش شغلی را بهبود بخشد. بنابراین، پیشنهاد می شود مدیران منابع انسانی شهرداری فردیس با تمرکز بر ایجاد محیط کاری عادلانه و حمایت از وابستگی سازمانی، به افزایش انگیزش و بهره وری کارکنان توجه ویژه ای داشته باشند.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع انسانی ، عدالت سازمانی ، انگیزش شغلی ، وابستگی سازمانی ، سازمان شهرداری ، مدل معادلات ساختاری