تحلیل فنی و اقتصادی استفاده از آسفالت بازیافتی در معابر شهری زنجان با تاکید بر اقلیم سرد و چرخه دوام

افزایش روزافزون هزینه های نگهداری و توسعه زیرساخت های شهری، همراه با محدودیت منابع طبیعی و نگرانی های زیست محیطی، ضرورت استفاده از مصالح بازیافتی در پروژه های عمرانی را بیش از پیش آشکار ساخته است. در این پژوهش، امکان سنجی فنی و اقتصادی استفاده از آسفالت بازیافتی (RAP) در بهسازی معابر شهری زنجان، با تاکید بر شرایط اقلیمی سرد و چرخه دوام آسفالت، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، نمونه هایی از مخلوط های آسفالت گرم با درصدهای مختلف RAP ۰)، ۲۵ ,۱۵و ۴۰ درصد) طراحی و با استفاده از آزمایش های مکانیکی شامل مدول برجهندگی، مقاومت کششی غیرمستقیم، شیارشدگی و دوام در چرخه یخ زدگی-ذوب، تحلیل شدند. نتایج حاصل نشان داد که افزودن تا ۳۰ درصد RAP موجب بهبود مقاومت مکانیکی و کاهش تغییر شکل دائمی در دماهای پایین می گردد، اما درصدهای بالاتر می تواند بر رفتار خستگی و چسبندگی مخلوط تاثیر منفی بگذارد. در بخش تحلیل اقتصادی، مقایسه هزینه های اولیه و چرخه عمر بهره برداری نشان داد که استفاده از RAP تا سقف ۳۰ درصد می تواند منجر به کاهش ۱۸ الی ۲۵ درصدی هزینه های اجرایی و نگهداری در افق ۱۰ ساله شود. همچنین تحلیل GIS از نقاط اولویت دار شهر زنجان برای اجرای پایلوت نشان داد که مناطق با بستر خاکی تثبیت شده و ترافیک متوسط، بیشترین پتانسیل بهره برداری از این فناوری را دارند. بر این اساس، استفاده از آسفالت بازیافتی در مناطق سردسیر مشابه زنجان، در صورت رعایت ضوابط طراحی و کنترل کیفی دقیق، نه تنها راهکاری فنی قابل اتکا، بلکه انتخابی اقتصادی و پایدار برای مدیریت زیرساخت های معابر شهری محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

آسفالت بازیافتی (RAP) ، چرخه دوام ، اقلیم سرد ، تحلیل اقتصادی ، معابر شهری ، زنجان.