طراحی خانه های بارداری هوشمند برای حاملگی سه والدینی: بررسی معماری، دیدگاه های زیست پزشکی، ملاحظات اخلاقی و فلسفی در جوامع اسلامی

قرن بیست و یکم شاهد همگرایی بی سابقه ای از علوم زیست پزشکی پیشرفته و نوآوری های فراگیر خانه های هوشمند است که تغییرات انقلابی را در ارائه مراقبت های بهداشتی، به ویژه برای نیازهای تخصصی مانند بارداری، نوید می دهد. فناوری خانه هوشمند، با بهره گیری از اینترنت اشیا (IoT) و اینترنت اشیای پزشکی (IoMT)، به سرعت در حال تبدیل شدن به یک جزء ثابت در زندگی روزمره است و قابلیت های نظارت بر سلامت را ارائه می دهد.در کنار این پیشرفت ها، فناوری نوین نوزاد سه والدینی (Three-Parent Baby Technology)، عمدتا شامل روش های جایگزینی میتوکندری (MRT) نظیر انتقال اسپیندل مادر (MST) و انتقال پرونوکلئوس (PNT)، برای جلوگیری از انتقال بیماری های میتوکندریایی ارثی از مادر به فرزند طراحی شده است. با این حال، این فناوری علاوه بر پیشگیری از بیماری، پتانسیل درمان ناباروری را نیز دارد، هرچند کاربرد آن در این زمینه توجه کمتری در ادبیات اخلاق زیستی دریافت کرده است.مفهوم خانه های بارداری هوشمند برای بارداری های سه والدینی مستلزم بررسی چندرشته ای است که رویه های پزشکی پیشرفته، طراحی معماری برای ارتقاء رفاه، پرسش های عمیق اخلاقی و فلسفی در مورد هویت و ماهیت انسان، و ملاحظات خاص در فقه اسلامی را گرد هم می آورد. این مقاله همچنین بر اهمیت طراحی معماری سلامت محور در خانه های هوشمند، شامل کنترل محیطی جامع (نورپردازی تطبیقی، آسایش حرارتی، کیفیت هوا، آسایش صوتی) و طراحی انسان محور و انطباقی (پلان های باز، طراحی جهانی، فضاهای سبز) برای ارتقاء رفاه و کاهش استرس تاکید دارد. در نهایت، با توجه به دیدگاه های اسلامی، این پژوهش به دنبال ارائه دستورالعمل های مسئولانه برای توسعه و استقرار این فناوری ها در راستای حفظ جان و نسل است.

کلیدواژه ها:

خانه های بارداری هوشمند ، حاملگی سه والدینی ، جایگزینی میتوکندری (MRT) ، اخلاق زیستی ، اینترنت اشیای پزشکی (IoMT)