هم افزایی سازمان های مردم نهاد و سازمان عمران برای بازسازی مناطق کم برخوردار

بازسازی مناطق کم برخوردار در شهرهای کوچک مانند بیرجند، نیازمند همکاری منسجم سازمان های مردم نهاد و سازمان عمران است تا با جلب مشارکت عمومی و کاهش موانع، پایداری اجتماعی و زیست محیطی را تقویت کند. پروژه مهرشهر بیرجند با بهره گیری از این هم افزایی، مشارکت عمومی را ۳۵ درصد افزایش داده، مقاومت محلی را ۲۵ درصد کاهش داده، و هزینه های اجرایی را ۱۵ درصد کم کرده است. گزارش وب گاه بیرجند و تسنیم تایید می کنند که همکاری سازمان های مردم نهاد با سازمان عمران، از طریق آموزش ساکنان و استفاده از مصالح بومی مانند خشت و آجر، پایداری زیست محیطی را بهبود بخشیده و سرزندگی محله ها را تقویت کرده است. سند ملی بازآفرینی ۱۳۹۳، مصوب هیئت وزیران، بر ایجاد کارگروه تشکل های مردم نهاد در ستادهای بازآفرینی استانی با ریاست استاندار تاکید دارد که مشارکت را ۲۰ درصد افزایش داده است. تفاهم نامه های وزارت راه با سازمان هایی مانند بهزیستی، اوقاف، و خیرین مسکن ساز، چارچوبی برای هماهنگی فراهم کرده اند. گزارش خبر گزاری وزارت راه و شهرسازی نشان می دهد که در سال ۱۴۰۰، ۳۴ هزار واحد برای دریافت تسهیلات ۴۵۰ میلیون تومانی معرفی شدند که ۱۳ هزار واحد به قرارداد منجر شد. این همکاری ها منابع مالی پایدار ایجاد کرده و اعتماد عمومی را تقویت کرده اند. تجربه های جهانی نیز درس های ارزشمندی ارائه می دهند. گزارش UN-Habitat نشان می دهد که در آفریقا، همکاری سازمان های مردم نهاد با مدیریت محلی، مشارکت عمومی را ۲۵ درصد و پایداری اجتماعی را ۲۰ درصد افزایش داده است. در هند، گزارش World Bank تایید می کند که سازمان های مردم نهاد با آموزش و مدیریت محلی، هزینه ها را ۱۵ درصد کاهش و مشارکت را ۲۰ درصد افزایش داده اند. مطالعه Springer نشان می دهد که در اروپا، سازمان های مردم نهاد با تقویت سرمایه اجتماعی تا ۳۰ درصد، پایداری پروژه ها را بهبود بخشیده اند. در بیرجند، چالش هایی مانند کمبود بودجه، که ۷۰ درصد پروژه ها را به تاخیر انداخته، و قوانین محدودکننده، که ۳۰ درصد موانع سازمان های مردم نهاد را تشکیل می دهند، با آموزش، مشوق های مالی مانند انتقال حق توسعه، و چارچوب های قانونی شفاف قابل رفع هستند. مطالعه civilica و jrd.ut.ac تاکید دارند که آموزش ساکنان و مهندسان و گسترش تفاهم نامه ها، هم افزایی را تقویت می کند. این مقاله با تکیه بر تجربه مهرشهر و الگوهای جهانی، راهکارهای عملی مانند تقویت شبکه ملی موسسات نیکوکاری با ۲۲۴ عضو، آموزش فناوری های پایدار، و ایجاد بسترهای قانونی برای همکاری ارائه می دهد تا مناطق کم برخوردار بیرجند به فضاهایی سرزنده و پایدار تبدیل شوند.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، مهندسی پایدار ، مصالح بومی ، مشارکت عمومی