بررسی نقش پیش بینی کنندگی سبک های دلبستگی بر خودکارآمدی زنان شاغل شهر اصفهان

هدف پژوش حاضر بررسی نقش پیش بینی کنندگی سبک های دلبستگی بر خودکارآمدی زنان شاغل شهر اصفهان بود. این پژوهش از نظر هدف بنیادی و از نظر شیوه جمع آوری داده ها از نوع توصیفی – همبستگی بود که به صورت پیش بینی متغیرهای ملاک توسط متغیر پیش بین با هدف کلی بررسی و تبیین نقش پیش بینی کنندگی سبک های دلبستگی برای خودکارآمدی زنان شاغل شهر اصفهان طراحی و اجراء شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان شاغل شهر اصفهان در سال ۱۴۰۴ می باشند که حداقل به مدت یک سال شاغل می باشند. به منظور گرد آوری داده ها در این پژوهش از پرسشنامه سبک های دلبستگی هازن و شیور (۱۹۸۷) و پرسشنامه خودکارآمدی شرر و آدامز(۱۹۸۲) بهره گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از روش آمار توصیفی همبستگی پیرسون و به منظور تعیین نقش پیش بینی از رگرسیون خطی ساده استفاده شد که تمامی محاسبات آماری تحقیق با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد بین سبک های دلبستگی با خودکارآمدی زنان شاغل رابطه معناداری وجود دارد(p<۰/۰۰۱).

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، خودکارآمدی ، زنان شاغل