طراحی الگوی تلفیقی نقاشی-قصه گویی برای پرورش مهارت های داستان نویسی در دانش آموزان پایه دوم ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف طراحی و سنجش اثربخشی الگوی تلفیقی "نقاشی-قصه گویی" بر رشد مهارت های داستان نویسی دانش آموزان پایه دوم ابتدایی انجام شد. این مطالعه کیفی-کمی طی سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ در منطقه شهاب قشم اجرا گردید. جامعه آماری شامل ۳۰ دانش آموز پایه دوم بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند. پروتکل آموزشی ۱۲ جلسه ای شامل مراحل: ۱) خلق تصاویر متوالی بر اساس تجربیات شخصی ۲) روایت شفاهی داستان از روی نقاشی ها ۳) تبدیل روایت به متن نوشتاری ساده طراحی شد. داده ها از طریق تحلیل محتوای داستان ها، چک لیست سنجش انسجام روایی و پرسشنامه خلاقیت نوشتاری گردآوری شد. یافته ها نشان دهنده افزایش ۶۲.۳٪ی استفاده از جملات پیوندی، ۴۷.۸٪ رشد در عناصر داستانی (شخصیت پردازی، صحنه سازی) و کاهش ۵۸٪ی خطاهای نگارشی بود. تحلیل کیفی موید ظهور عناصر خلاقانه ای چون دیالوگ نویسی (۳۴٪ نمونه ها) و توصیفات حسی (۲۸٪) در پس آزمون بود. این الگو به عنوان چارچوبی کارآمد برای برنامه ریزی درس نگارش پایه دوم پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

داستان نویسی کودک ، پایه دوم ابتدایی ، نقاشی-قصه گویی ، بیان نوشتاری ، تخیل خلاق