بررسی تفکر ترکیبی در مدارس ایران ؛ رویکردی نوین در سیستم آموزشی ملی

تفکر ترکیبی به عنوان یک رویکرد نوین آموزشی، تاکید بر ارتباط و هم افزایی میان رشته های مختلف علمی دارد و هدف آن ارتقای توانایی های شناختی و عملی دانش آموزان برای حل مسائل پیچیده دنیای واقعی است. در این رویکرد، برخلاف شیوه های سنتی که هر رشته به طور جداگانه تدریس می شود، تمرکز بر ترکیب مفاهیم و مهارت های مختلف از علوم مختلف است تا دانش آموزان بتوانند این مفاهیم را در زمینه های کاربردی به کار ببرند. تفکر ترکیبی در پی توسعه مهارت هایی چون تفکر انتقادی، حل مسئله، تصمیم گیری و همکاری است که برای مواجهه با چالش های جهانی و اجتماعی ضروری است. این رویکرد آموزشی در سال های اخیر به ویژه در مقاطع مختلف تحصیلی مورد توجه قرار گرفته است. در طراحی برنامه های درسی میان رشته ای، معلمان به جای آموزش مفاهیم صرفا تخصصی، دانش آموزان را به طور فعال در فرآیند ترکیب و ادغام اطلاعات از رشته های مختلف قرار می دهند. این امر نه تنها به افزایش انگیزه و علاقه به یادگیری کمک می کند، بلکه به دانش آموزان این امکان را می دهد که دیدگاه های گسترده تری نسبت به مسائل پیدا کنند و راه حل های نوآورانه تری ارائه دهند.تفکر ترکیبی همچنین از فناوری و منابع دیجیتال به طور گسترده استفاده می کند تا امکانات جدیدی برای یادگیری و تدریس فراهم آورد. استفاده از ابزارهای دیجیتال، پلتفرم های آنلاین و بازی های آموزشی به ویژه در تقویت تفکر ترکیبی موثر است. با توجه به چالش های ساختاری و موانع موجود در پیاده سازی این رویکرد در مدارس، سیاست گذاران، معلمان و مدیران مدارس باید تلاش کنند تا شرایط مناسب برای آن فراهم شود. این چالش ها شامل مشکلات آموزشی، مقاومتی که ممکن است از سوی معلمان و والدین وجود داشته باشد و محدودیت های منابع است.

کلیدواژه ها:

تفکر ترکیبی ، آموزش میان رشته ای ، تفکر انتقادی ، حل مسئله ، تصمیم گیری ، کار تیمی ، فناوری آموزشی ، پلتفرم های آنلاین ، بازی های آموزشی ، یادگیری مبتنی بر پروژه