اهمیت و نقش اموزش ابتدایی در شکل گیری شخصیت کودکان

آموزش ابتدایی نخستین و تاثیرگذارترین مرحله نظام رسمی تعلیم و تربیت است که نه تنها پایه های یادگیری علمی را بنا می نهد، بلکه در شکل گیری شخصیت فردی، اجتماعی، عاطفی و اخلاقی کودکان نقشی اساسی ایفا می کند. هدف از این مقاله، بررسی اهمیت آموزش ابتدایی در فرآیند شخصیت سازی کودکان با تاکید بر نقش معلم، محیط مدرسه و روش های تربیتی است. روش این پژوهش، توصیفی تحلیلی و مبتنی بر تحلیل منابع نظری، دیدگاه های روان شناسان رشد مانند اریکسون، پیاژه، بندورا و ویگوتسکی، و یافته های پژوهشی داخلی و بین المللی است. نتایج نشان می دهد که کودک در دوران ابتدایی از طریق تعامل با معلم و همسالان، کسب تجربه های عاطفی، مسئولیت پذیری، مشارکت اجتماعی و حل مسئله، پایه های شخصیت خود را شکل می دهد. همچنین مشخص شد که کیفیت آموزش، سبک تدریس معلم و فضای روانی اجتماعی مدرسه، تاثیر مستقیمی بر خودپنداره، عزت نفس، خلاقیت و سلامت روانی کودک دارند. در پایان، راهکارهایی برای ارتقاء نقش تربیتی آموزش ابتدایی پیشنهاد شده است، از جمله تقویت توانمندی معلمان، طراحی برنامه های درسی چندبعدی، همکاری اثربخش با والدین و سیاست گذاری هدفمند.