هوش مصنوعی و چالش ها و فرصت های نوین درشناسایی استعداد در آموزش

هوش مصنوعی به عنوان یک فناوری تحول آفرین، پتانسیل بالایی برای دگرگونی نظام های آموزشی و پرورشی دارد. این مقاله به بررسی انتقادی نقش هوش مصنوعی در شناسایی و پرورش استعداد کودکان و نوجوانان می پردازد. با توجه به محدودیت های روش های سنتی مانند سوگیری های ذهنی و فرهنگی، هوش مصنوعی با تحلیل داده های چندوجهی و مقیاس پذیر، فرصت های جدیدی برای شناسایی استعدادهای متنوع شناختی، خلاقانه و اجتماعی فراهم کرده است. بااین حال، چالش هایی مانند سوگیری الگوریتمی، نقض حریم خصوصی، و تقلیل استعداد به شاخص های کمی همچنان وجود دارند. این پژوهش با استفاده از چارچوبی میان رشته ای شامل روان شناسی رشد، تحلیل یادگیری و اخلاق فناوری، نشان می دهد که مدل های فعلی هوش مصنوعی اغلب ابعاد غیر شناختی استعداد را نادیده می گیرند و ممکن است به بازتولید نابرابری های آموزشی منجر شوند. نتایج این مطالعه بر ضرورت طراحی سامانه های هوشمند با رویکردی جامع، عادلانه و حساس به زمینه تاکید می کند تا بتوان از ظرفیت های هوش مصنوعی در خدمت عدالت آموزشی و رشد همه جانبه استعدادها بهره برد

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش وپرورش ، شناسایی استعداد ، عدالت آموزشی