سکوت تحمیل شده : روایت هایی از روانشناسان و جامعه شناسان از سکوت قربانیان تجاوز

تجاوز جنسی، کنشی خشونت بار و مبتنی بر سلطه است که تنها بر بدن توقف نمی کند، بلکه روان، زبان و ساختار هویتی فرد را درهم می شکند. این پژوهش کیفی با رویکرد روایت پژوهی و با عنوان «سکوت تحمیل شده؛ روایت هایی از روان شناسان و جامعه شناسان درباره سکوت قربانیان تجاوز» با هدف تبیین سازوکارهای اجتماعی و روانی بازتولید سکوت قربانیان انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۶ نفر از متخصصان روان شناسی و جامعه شناسی گردآوری شد و نمونه گیری به صورت هدفمند صورت گرفت. یافته ها نشان داد سکوت قربانیان، نه واکنشی منفعلانه، بلکه پیامد هم زیستی مکانیسم های دفاعی (همچون گسست روانی، شرم درونی شده و انکار) با ساختارهای انضباطی جنسیت محور، هژمونی مردسالار و سرکوب نهادی است. در مواردی، مردان قربانی نیز به دلیل تضاد تجربه ی رنج با برساخت فرهنگی مردانگی، به سکوتی مضاعف رانده می شوند. سکوت، در این معنا، نه غیاب صدا، که محصول یک مهندسی سیستماتیک حذف است؛ و تنها از رهگذر بازسازی گفتمان، احیای قانون، و شکستن سلطه ی نهادهاست که می توان امید داشت روزی، صدای فروخورده، به فریادی آزاد بدل شود.

کلیدواژه ها:

تجاوز جنسی ، جامعه شناسان ، روانشناسان ، سکوت تحمیل شده ، قربانی تجاوز