بررسی موانع آموزش عملی علوم در مدارس دولتی

آموزش علوم تجربی، به ویژه در مقاطع ابتدایی و متوسطه، باید به صورت تلفیقی از آموزش نظری و فعالیت های عملی ارائه شود تا فرآیند یادگیری عمیق، پایدار و معنادار گردد. با این حال، در مدارس دولتی، آموزش عملی علوم با چالش ها و موانع متعددی مواجه است که موجب کاهش اثربخشی تدریس و افت انگیزه دانش آموزان می شود. این پژوهش با هدف بررسی موانع آموزش عملی علوم در مدارس دولتی انجام شده و به شناسایی مولفه هایی نظیر کمبود امکانات آزمایشگاهی، تراکم بالای دانش آموزان در کلاس، زمان محدود ساعات تدریس، ضعف در مهارت های عملی معلمان، نگرش منفی به فعالیت های عملی، و نبود بودجه کافی برای تجهیز مدارس پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که عدم تطابق زیرساخت های فیزیکی و آموزشی با اهداف برنامه درسی علوم، نقش اصلی را در کاهش کیفیت آموزش عملی دارد. همچنین، نبود حمایت مدیریتی و کم توجهی به بازآموزی معلمان در زمینه روش های فعال و آزمایشگاهی، مانع از اجرای موثر برنامه های عملی می شود.نتایج این تحلیل، نشان می دهد که برای بهبود وضعیت فعلی، بازنگری در سیاست های تخصیص منابع، ارتقای صلاحیت حرفه ای معلمان، توسعه آزمایشگاه های سیار و مجازی، و افزایش انگیزش درونی دانش آموزان از طریق طراحی فعالیت های جذاب و کاربردی ضروری است. این مطالعه بر ضرورت توجه نظام آموزشی به مولفه های اجرایی آموزش علوم تاکید دارد تا فاصله بین برنامه مصوب و اجرای واقعی در کلاس های درس کاهش یابد.