واکاوی روایت های کارکنان سازمان های دولتی درباره تجربه کار در محیط های دیوانسالاری

این پژوهش با هدف واکاوی روایت های کارکنان سازمان های دولتی درباره تجربه کار در محیط های دیوان سالاری و شناسایی الگوهای معنایی آن ها انجام شد. ابتدا از روش مرور نظام مند برای گردآوری ۳۹ مطالعه ی کیفی و ترکیبی منتشرشده در بازه ی ۲۰۰۸–۲۰۲۵ بهره گرفته شد. سپس با استفاده از تحلیل مضمون براساس شش مرحله ی Braun & Clarke (۲۰۰۶)، پنج مضمون اصلی استخراج گردید: (۱) موانع ساختاری و اداری، (۲) تمرکز سلسله مراتبی و فقدان خودگردانی، (۳) پیامدهای روانی–عاطفی، (۴) راهبردهای تطبیقی کارکنان و (۵) چشم انداز اصلاحی. یافته ها نشان داد که تشریفات مکرر و ساختارهای رسمی دیرهنگام، علاوه بر کاهش کارایی فرایندها، بار روانی و خشم شغلی را افزایش می دهد. تمرکز قدرت در سطوح بالای سازمان موجب کاهش انگیزه و خودمختاری کارکنان شده و پیامدهای روانی–عاطفی نظیر اضطراب و خستگی مزمن را تشدید می کند. در عین حال، کارکنان با به کارگیری راهبردهای غیررسمی نظیر شبکه سازی و تیم های مجازی سعی در عبور از محدودیت ها دارند، اما برای تعمیم این نوآوری ها نیازمند پشتیبانی رسمی هستند. پایان بنابراین، ساده سازی فرایندها، تفویض اختیار هوشمند و ایجاد سامانه های بازخورد دیجیتال از جمله پیشنهادات راهبردی این مطالعه است. نتایج قادر است بستر نظری و عملی برای اصلاح ساختارهای بوروکراتیک و ارتقای رضایت و بهره وری کارکنان فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

دیوان سالاری ، تحلیل مضمون ، تجربه کارکنان ، سازمان های دولتی ، خودگردانی ، بهداشت روان کارکنان