کاربرد بازی درمانی در درمان اختلالات رفتاری کودکان

اختلالات رفتاری کودکان یکی از چالش های مهم نظام تعلیم و تربیت و سلامت روان در دوره ابتدایی است که در صورت عدم مداخله به موقع، پیامدهای بلندمدتی بر رشد اجتماعی، تحصیلی و هیجانی آنان خواهد داشت. این مقاله با هدف بررسی ظرفیت های بازی درمانی در مداخله و درمان این اختلالات، به شیوه ای تحلیلی–توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، منابع علمی و پژوهش های میدانی تدوین شده است. ابتدا به تبیین مفاهیم و انواع اختلالات رفتاری پرداخته شده و سپس مبانی نظری و چارچوب های روان شناختی بازی درمانی بررسی گردیده است. در ادامه، انواع شیوه های اجرایی بازی درمانی، فرایند درمان، نقش درمانگر و محیط بازی مورد تحلیل قرار گرفته و اثربخشی این روش با استفاده از شواهد تجربی مستند شده است. یافته های مقاله نشان می دهند که بازی درمانی با فراهم سازی بستر مناسب برای بیان هیجانات، تنظیم رفتار، و ترمیم رابطه کودک با دنیای پیرامون، می تواند به عنوان یک راهکار موثر و انسانی برای کاهش علائم اختلالات رفتاری مورد استفاده قرار گیرد. همچنین توجه به ظرفیت محیط های آموزشی و همکاری خانواده و درمانگران در ارتقاء اثربخشی این مداخله توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، اختلالات رفتاری ، کودکان دبستانی ، مداخله روان شناختی ، درمان غیردارویی