بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر پرورش مهارت های شناختی و عاطفی دانش آموزان

هوش مصنوعی (AI) با سرعت بی سابقه ای در حال نفوذ به جنبه های مختلف زندگی بشر، از جمله آموزش و پرورش است. این فناوری نوظهور پتانسیل عظیمی برای دگرگونی شیوه یادگیری و تدریس دارد و می تواند بر پرورش مهارت های شناختی و عاطفی دانش آموزان تاثیرات عمیقی بگذارد. هدف این مقاله علمی ترویجی، بررسی جامع تاثیر هوش مصنوعی بر توسعه این مهارت ها در دانش آموزان است. در این راستا، ابتدا به مفهوم هوش مصنوعی در بستر آموزش و پرورش و سپس به اهمیت و ضرورت پژوهش در این زمینه پرداخته می شود. سپس، متغیرهای اصلی شامل هوش مصنوعی، مهارت های شناختی و مهارت های عاطفی به تفصیل تعریف و مبانی نظری مرتبط با آن ها تشریح می گردد. در بخش یافته ها، به صورت تحلیلی و توصیفی، اثرات هوش مصنوعی بر جنبه های مختلف مهارت های شناختی نظیر تفکر انتقادی، حل مسئله، خلاقیت، و مهارت های عاطفی مانند هوش هیجانی، همدلی و خودتنظیمی مورد بررسی قرار می گیرد. هوش مصنوعی می تواند با ارائه محتوای آموزشی شخصی سازی شده، بازخورد فوری، و محیط های یادگیری تعاملی، به بهبود عملکرد شناختی دانش آموزان کمک کند. همچنین، با شبیه سازی موقعیت های اجتماعی و فراهم آوردن فرصت هایی برای تعامل با عامل های هوشمند، می تواند در توسعه مهارت های عاطفی نیز موثر باشد. با این حال، چالش ها و ملاحظاتی نیز در این زمینه وجود دارد که نیازمند توجه دقیق است. در نهایت، بحث و نتیجه گیری جامعی ارائه خواهد شد که ضمن خلاصه سازی یافته ها، به ارائه راهکارها و پیشنهاداتی برای بهره برداری بهینه از هوش مصنوعی در جهت پرورش جامع مهارت های دانش آموزان می پردازد. این مقاله تلاش می کند تا با رویکردی ترویجی، اطلاعات مفید و کاربردی را برای معلمان، سیاست گذاران و پژوهشگران حوزه آموزش و پرورش فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مهارت های شناختی ، مهارت های عاطفی ، آموزش و پرورش ، یادگیری شخصی سازی شده