مدیریت چالش ها و ناهنجاری های رفتاری دانش آموزان با رویکرد روانشناسی تربیتی

مدیریت چالش ها و ناهنجاری های رفتاری دانش آموزان یکی از مسائل مهم نظام آموزشی است که تاثیرات مستقیم بر کیفیت یادگیری، سلامت روانی و تعاملات اجتماعی در مدارس دارد. این مقاله با هدف بررسی این موضوع، به نقش روان شناسی تربیتی در تحلیل و اصلاح رفتارهای نابهنجار دانش آموزان پرداخته است. روش پژوهش به صورت تحلیلی–مروری بوده و ابعاد مختلفی از جمله عوامل فردی–روانی، خانوادگی، مدرسه ای، اجتماعی–فرهنگی و محیطی که در بروز این رفتارها موثر هستند، بررسی شده است. یافته های تحقیق نشان می دهند که مدیریت علمی رفتار دانش آموزان نیازمند آگاهی معلمان از اصول روان شناسی تربیتی و رویکردهای مبتنی بر اصلاح پایدار رفتار است. همچنین، عوامل ساختاری مانند کمبود مشاوران متخصص در مدارس، فشارهای آموزشی و نگرش های منفی نسبت به دانش آموزان با مشکلات رفتاری، از موانع اصلی در این حوزه هستند. از سوی دیگر، راهکارهایی مانند برگزاری دوره های آموزشی برای معلمان، استقرار نیروهای متخصص روان شناسی، ایجاد برنامه های مداخله زودهنگام، تقویت همکاری خانه و مدرسه و بازنگری در سیاست های انضباطی پیشنهاد شده است. این مقاله بر اهمیت استفاده از الگوهای بومی و تدوین سیاست هایی تاکید دارد که با توجه به ویژگی های فرهنگی و اجتماعی مدارس ایران، قابل اجرا باشند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که رویکرد روان شناسی تربیتی می تواند به جای سرکوب رفتارهای ناسازگار، به اصلاح پایدار آن ها کمک کرده و زمینه ساز محیط آموزشی سالم تر و سازنده تر شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت رفتار دانش آموزان ، روان شناسی تربیتی ، ناهنجاری رفتاری ، آموزش معلمان ، مداخله زودهنگام