نقش آموزش والدین در بهبود خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

این مقاله به بررسی نقش کلیدی آموزش والدین در بهبود خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان می پردازد و اهمیت این موضوع را در شکل گیری موفقیت های تحصیلی فرزندان مورد تاکید قرار می دهد. با توجه به تاثیر مثبت حمایت عاطفی و آموزشی والدین بر انگیزش و اعتماد به نفس دانش آموزان، هدف اصلی این پژوهش شناسایی و تحلیل روش های موثر در آموزش والدین و بررسی چالش های موجود در این زمینه است. روش پژوهش به کاررفته در این مطالعه تحلیلی–مروری بوده و شامل بررسی ادبیات موجود و جمع آوری یافته های نظری درباره تاثیر آموزش والدین بر عملکرد تحصیلی فرزندان می باشد. نتایج نشان می دهند که آموزش والدین می تواند به عنوان یک عامل مهم در بهبود خودکارآمدی تحصیلی عمل کند و والدینی که با روش های حمایتی و آموزشی آشنا هستند، قادرند به طور موثرتری از فرزندان خود حمایت کنند. با این حال، چالش هایی نظیر بی انگیزگی والدین، کمبود منابع آموزشی و تفاوت در سطح سواد و نگرش والدین می تواند مانع از اجرای موثر این برنامه ها شود. در پایان مقاله، پیشنهادهایی برای رفع این چالش ها ارائه می شود، از جمله طراحی دوره های آموزشی کوتاه و کاربردی، استفاده از بسترهای مجازی برای ارتقای دسترسی والدین، و تدوین محتوای آموزشی متناسب با نیازهای فرهنگی و اجتماعی. این اقدامات می توانند به بهبود شرایط آموزشی و افزایش مشارکت والدین در فرآیند یادگیری فرزندان منجر شوند.

کلیدواژه ها:

آموزش والدین ، خودکارآمدی تحصیلی ، عملکرد تحصیلی ، چالش ها ، روش های موثر