تاثیر آموزش مبتنی بر شایستگی بر ارتقاء کیفیت یادگیری در نظام آموزش و پرورش

تحول در نظام های آموزشی مستلزم بازنگری در روش های تدریس و ارزشیابی یادگیری است، به ویژه در شرایطی که انتظارات از یادگیرندگان فراتر از حفظ مطالب و کسب نمره صرف رفته و بر توانمندی های واقعی و قابل سنجش تاکید می شود. آموزش مبتنی بر شایستگی (Competency-Based Education) رویکردی نوین است که یادگیری را بر اساس توانایی های مشخص، قابل اندازه گیری و مورد نیاز در زندگی و محیط کار سازمان دهی می کند. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف آموزش مبتنی بر شایستگی و تاثیر آن بر کیفیت فرآیند یاددهی–یادگیری می پردازد. پژوهش حاضر با بهره گیری از روش تحلیل محتوا و مرور سیستماتیک مطالعات انجام شده در دهه اخیر، نشان می دهد که اجرای موثر این رویکرد، مستلزم طراحی برنامه های درسی منعطف، ارزیابی های عملکردمحور، آموزش معلمان برای ایفای نقش راهنما و فراهم آوردن زیرساخت های فناورانه مناسب است. یافته ها حاکی از آن است که آموزش مبتنی بر شایستگی می تواند منجر به افزایش انگیزه یادگیرندگان، تقویت خودتنظیمی، کاهش اتکای صرف به آموزش معلم محور و در نهایت ارتقای کیفیت و اثربخشی یادگیری شود. با وجود مزایای فراوان، چالش هایی چون دشواری در طراحی معیارهای دقیق شایستگی، مقاومت معلمان و نبود منابع کافی نیز در مسیر اجرای این الگو وجود دارد. این مقاله با تحلیل فرصت ها و تهدیدهای موجود، راهکارهایی برای پیاده سازی موثر آموزش مبتنی بر شایستگی در نظام های آموزشی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر شایستگی ، یادگیری عمیق ، ارزشیابی عملکردی ، برنامه درسی نوین ، کیفیت آموزش ، تحول آموزشی ، یادگیری خودتنظیم ، ارزیابی پیشرفت فردی ، رویکردهای نوین تدریس ، یادگیری اثربخش