تحلیل کارآمدی نهادهای نظام مدیریت بحران شهری در مواجهه با فرونشست زمین در تهران

فرونشست زمین به عنوان یکی از مخاطرات ژئومورفیک خزنده، کلانشهرهای ایران را با تهدیدی جدی مواجه کرده است. فرونشست زمین عمدتا به دلیل کاهش سطح آبهای زیرزمینی، استخراج نفت و گاز، فعالیتهای ساختمانی و معدنی اتفاق می افتد. برای مدیریت شهری و پیچیدگی اجتماعات در کلانشهر تهران به دلیل تراکم جمعیت، نزدیکی به گسل، وجود اماکن نظامی فراوان در پایتخت کشور، وجود مراکزمخابراتی و معابر و نظایر آن، بیمارستانها و مراکز و تجمع بسیاری از وزارتخانه های مهم کشور در این شهر نیازمند به مدیریت بحران قوی ومنسجم درمواقع حوادث غیرمترقبه و نقاط حادثه خیز در این شهر میباشد. این پژوهش با بهره گیری از تحلیل نهادی به ارزیابی آمادگی و کارآمدی نهادهای مرتبط با مدیریت بحران در تهران می پردازد. هرچند پدیده فرونشست بر خلاف بسیاری دیگر از مخاطرات طبیعی بسیار بیصدا و تدریجی و در گذر زمان ایجاد شده و راهکار مدیریت آن نیز به ناچار زمان بر است اما نتایج نشان می دهد که ناهماهنگی بین نهادهای مختلف از جمله چالش های اصلی در مدیریت موثر بحران فرونشست زمین هستند. در پایان، راهکارهایی برای بهبود هماهنگی نهادی و توسعه سناریوهای پیشگیرانه پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، فرونشست زمین ، آب های زیرزمینی ، آسیب پذیری شهری