بررسی چالش های تحول نظام تجارت جهانی در برابر موافقت نامه های منطقه ای در اقتصاد دیجیتال

در دهه های اخیر، موافقت نامه های تجارت منطقه ای به عنوان ابزارهای راهبردی برای تقویت همکاری های اقتصادی بین کشورها نقش مهمی ایفا کرده اند، اما همزمان چالش هایی را در تعارض با مقررات سازمان تجارت جهانی ایجاد کرده اند. با گسترش اقتصاد دیجیتال، تغییرات ساختاری در نظام تجارت بین المللی ضرورت بازتعریف قواعد حقوقی را برجسته ساخته است. در حالی که این توافقات موجب توسعه همکاری های تجاری شده اند، برخی از مقررات آنها با اصول بنیادین سازمان تجارت جهانی دچار تعارض شده و پیچیدگی هایی در حل اختلافات تجاری پدید آورده اند. این پژوهش با هدف تحلیل تاثیر موافقت نامه های منطقه ای بر ساختار تجارت جهانی، نقش اقتصاد دیجیتال در تحول مقررات سازمان تجارت جهانی، و ارائه راهکارهای حقوقی برای هماهنگ سازی این دو نظام تدوین شده است. این پژوهش از روش تحلیلی-توصیفی بهره می گیرد و با بررسی تطبیقی موافقت نامه های منطقه ای و مقررات سازمان تجارت جهانی، به ارزیابی تعارض ها و فرصت های ناشی از این تعاملات می پردازد. نتایج پژوهش نشان می دهد که موافقت نامه های منطقه ای نه تنها موجب تقویت تجارت بین الملل شده اند، بلکه در برخی موارد به بازتعریف قواعد سازمان تجارت جهانی و ایجاد چالش های ساختاری منجر شده اند. علاوه بر این، اقتصاد دیجیتال به عنوان یک نیروی تحول آفرین، در حال ایجاد الزامات جدید حقوقی برای تنظیم تعاملات تجاری است. بنابراین، برای دستیابی به یک نظام حقوقی منسجم در تجارت بین الملل، لازم است که مقررات سازمان تجارت جهانی مکانیزم های تنظیمی خود را به روزرسانی کند و در تعامل با موافقت نامه های منطقه ای، چارچوب های حقوقی جدیدی را تدوین نماید. همچنین، در عصر اقتصاد دیجیتال، تدوین مقررات ترکیبی و ایجاد سازوکارهای حل و فصل اختلافات کارآمدتر، از جمله ضرورت های کلیدی در بهینه سازی نظام تجارت جهانی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

سازمان تجارت جهانی ، موافقت نامه های منطقه ای ، همگرایی حقوقی ، رقابت تجاری ، اقتصاد دیجیتال