امکان سنجی فنی و اقتصادی به کارگیری عایقهای نانوساختار آئروژل در مصارف نیروگاهی و مطالعه موردی آن در یک نیروگاه

لوله های بخار در کاربردهای نیروگاهی از اهمیت بالایی برخوردارند و به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند. عایق حرارتی یکی از موثرترین روش ها برای صرفه جویی در انرژی در لوله های بخار به شمار می آید. یکی از اهداف اصلی عایق کاری، حفظ انرژی و افزایش سودآوری از طریق کاهش هزینه های عملیاتی است. در کارخانه های موجود، نگهداری برنامه ریزی شده و دقیق لوله های بخار عایق شده برای کاهش خسارات مالی و حرارتی ضروری است. اگرچه افزایش مقدار عایق به کار رفته هزینه اولیه نصب را بالا می برد، اما نرخ اتلاف حرارت از طریق عایق را کاهش می دهد. این گزارش به بررسی این موضوع می پردازد که آیا ضخامت عایق بهینه ای وجود دارد که مناسب حداقل هزینه کل باشد و همچنین به شناسایی مقادیر و عواملی که بر ارزش حداقل هزینه تاثیر می گذارند، می پردازد. یک مدل بهینه سازی بر اساس تحلیل هزینه های چرخه عمر (Life Cycle Cost) انجام شده است. برای این منظور، یک برنامه کامپیوتری بر اساس نمودار جریان فرآیند عملیاتی که در این مقاله مرور شده است، تهیه شده است. نتایج محاسبات انجام شده توسط کامپیوتر یک مفهوم جدید به نام "رسانایی حرارتی بحرانی ماده عایق" را معرفی کرده است، که فراتر رفتن از آن باعث می شود عایق لوله به عاملی تبدیل شود که به افزایش هزینه کل (ΣC) کمک می کند. این مقاله به بررسی تاثیر قیمت تولید بخار، قیمت ماده عایق، قطر لوله و دمای بخار بر ضخامت عایق بهینه و رسانایی حرارتی بحرانی ماده عایق می پردازد و در نهایت یک مطالعه موردی در یک نیروگاه عنوان می شود.

کلیدواژه ها:

عایق نانوساختار ، آئروژل ، امکان سنجی فنی و اقتصادی ، لوله بخار ، نیروگاه