مدرسه مبتنی بر بازی: الگویی نوین برای آموزش نونهاالن و کودکان در مهدکودک، پیشدبستانی و دبستان

در سالهای آغازین زندگی، نونهاالن و کودکان بیشترین آمادگی را برای یادگیری از طریق بازی دارند. با این وجود، بسیاری از نظامهای آموزشی هنوز بر الگوهای سنتی، مبتنی بر انتقال یک سویه دانش، تمرکز دارند. الگویی که به نیازهای رشدی کودکان همراه نیست. این مقاله با هدف بررسی رویکرد "مدرسه مبتنی بر بازی" به عنوان یک مدل نوین آموزشی، با تلفیق نظریه های روانشناختی مرتبط (پیاژه، ویگوتسکی، فروبن، مونتهسوری)، بررسی مزایای بازی در رشد شناختی، عاطفی، زبانی و اجتماعی، و ارائه راهکارهای کاربردی برای پیاده سازی این رویکرد در سه دوره مهدکودک، پیش دبستانی و دبستان می پردازد. همچنین لالش های اجرایی همانند نگرش های سنتی، کمبود منابع، و محدودیت های برنامه درسی مورد بررسی قرار گرفته و پیشنهاداتی برای بهبود وضعیت فعلی ارائه شده است. یافته ها نشان می دهند که مدرسه مبتنی بر بازی، به تکیقه ی قدرت یادگیری فعال، تعاملی و لذت بخش، می تواند بستری موثر برای پرورش خلاقیت، همدلی و یادگیری پایدار در کودکان فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

بازی ، آموزش ابتدایی ، پیش دبستانی ، مهدکودک ، مدرسه بازیمحور