دولت رفاه در ایران؛ تحلیل سازوکارهای بازتوزیع و مشروعیت در بستر ساختار رانتی

این پژوهش با تلفیق نظریه های دولت رفاه، مشروعیت سیاسی و اقتصاد رانتی، نشان میدهد که سیاستهای رفاهی در ایران -نظیر یارانههای نقدی و سهام عدالت - بیش از آنکه بر پایه عدالت اجتماعی بنا شده باشند، در خدمت بازتولید مشروعیت در بستر بحرانهای ساختاری و ناپایداری اقتصادی اند. دولت رفاه در ایران، برخالف الگوهای کلاسیک، فاقد نهادسازی پایدار و تابع منطق توزیع سیاسی منابع است. یافته ها بیانگر آناند که سیاستهای رفاهی در این زمینه، بیشتر کارکردی ابزاری و موقتی دارند تا ساختاری و عدالت محور.

کلیدواژه ها:

بازتوزیع ، دولت رفاه ، ساختار رانتی ، مشروعیت سیاسی ، نابرابری اجتماعی