برنامه ریزی آموزشی و فنون تدریس معلمان مقطع اول متوسطه

در جهان امروز توسعه هدف اصلی جوامع و از مهمترین سیاستگذاریهای دولت ها محسوب میگردد. بدیهی است که توفیق جوامع در زمینههای فرهنگی، سیاسی، و اقتصادی در گرو برخوردای از یک نظام آموزشی منسجم و پویاست و مدیریت موثر نقش اساسی در هدایت نظام آموزشی در نیل به اهداف توسعه بر عهده دارد. از زمان تشکیل آموزش و پرورش، به صورت رسمیدر کشورها حدود یک قرن می گذرد در خالل این مدت نظام آموزشی در اثر تحولاتی که در سطح جامعه رخ داده است ازجهات گوناگون وسعت و گستردگی پیدا کرده است و این امر اهد اف، وظایف و مسئولیتهای آن را پیچیده تر و اداره امور را به مراتب دشوارتر نموده است. رسالت اساسی آموزشی و پرورش تربیت انسان سالم و سازنده است براین اساس مدیران فقط بازگوکننده بخشنامهها ومجری آئین نامه ها وناظر بر اجرای برنامه های رسمی نیستند بلکه وظیفه دارند فعالیتهای مدرسه را در جهت اهداف متعالی تربیت، سازندگی دانش آموزان و در نهایت موفقیت جامعه هدایت نمایند. پس، مدیران آموزشی حال و آینده موظف هستند که با تعاریف و کارکردهای مدیریت، نظریهها و تئوریهای مدیریت، راه، روش و اصول جدید مدیریت (سازمانهای یادگ یرنده، مدیریت مشارکتی، مدیریت خالق، مدیریت دانش، مدیریت کیفیت فراگیر آشنایی کامل داشته باشند تا بتوانند محیطی دلپذیر و رضایت بخشی برای فعالیت پرسنل فراهم آورند.) به امید آنکه مدیریت آموزش و پرورش، امری عادی و مرسوم تلقی نشود و مدیران آموزشی در چارچوب صرف اعمال ضوابط، بایدها و اتکاء به قدرت رسمی، محبوس ومحدود نگردد، بلکه بیش از آن، زمینه برای ایجاد و توسعه روابط انسانی به ویژه مدیریت آموزشی فراهم گردد. به همین جهت در این مقاله سعی شده است بر علل و ریشه های تداوم شیوه تدریس سنتی و غیرفعال از سوی دبیران پرداخته شود

کلیدواژه ها:

مدیریت یادگیری ، دانش آموزان ، یادگیری ، فنون تدریس ، برنامه ریزی