بررسی هرمنوتیکی نقش سازمان ها و نهادها در توسعه و حفاظت از محیط زیست در نظام حقوقی ایران

حفاظت از محیط زیست به عنوان یکی از چالش های اصلی قرن بیست و یکم، نیازمند تلاش های گسترده و همکاری میان سازمان ها و نهادهای مختلف می باشد. در ایران، با توجه به رشد سریع جمعیت، توسعه صنعتی و تغییرات اقلیمی، اهمیت توجه به مسائل محیط زیستی و تدوین قوانین کارآمد بیش از پیش احساس می شود. این مقاله به بررسی نقش سازمان ها و نهادهای دولتی و غیردولتی در حفاظت از محیط زیست و تحلیل قوانین موجود در این زمینه می پردازد. از مهم ترین قوانین محیط زیستی ایران می توان به قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست (۱۳۵۳)، قانون مدیریت پسماند (۱۳۸۳) و قانون هوای پاک (۱۳۹۶) اشاره کرد. با وجود این قوانین، مشکلاتی نظیر آلودگی هوا، تخریب منابع طبیعی و کاهش تنوع زیستی همچنان ادامه دارد. بررسی ها نشان می دهد که یکی از دلایل این امر، عدم هماهنگی و ضعف در اجرای قوانین است. همچنین، نقش نهادهای غیردولتی در افزایش آگاهی عمومی و نظارت بر عملکرد دولت مورد توجه قرار گرفته است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که برای بهبود وضعیت محیط زیست در ایران، نیاز به همکاری های گسترده تر بین نهادهای دولتی و غیردولتی، تقویت اجرای قوانین موجود و بازنگری در سیاست های محیط زیستی احساس می شود. این پژوهش در نهایت پیشنهادهایی برای ارتقاء سطح هماهنگی و بهبود مدیریت محیط زیستی در ایران ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، توسعه پایدار ، سازمان های دولتی ، نهادهای غیردولتی ، قوانین محیط زیستی ، حفاظت محیط زیست