نقش سواد فرهنگی و بین فرهنگی در تقویت مهارت های ارتباطی زبان آموزان دوره متوسطه دوم

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سواد فرهنگی و بین فرهنگی در ارتقاء مهارت های ارتباطی زبان آموزان دوره متوسطه دوم انجام گرفته است. این مطالعه به صورت توصیفی-تحلیلی و با رویکرد کمی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان پایه یازدهم مدارس متوسطه دوم در شهر تهران بود که از میان آن ها تعداد ۱۰۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه استاندارد مهارت های ارتباطی و پرسش نامه محقق ساخته سواد فرهنگی و بین فرهنگی بود که روایی و پایایی آن ها با استفاده از روش های آماری تایید گردید. یافته ها نشان دادند که بین سطح سواد فرهنگی و بین فرهنگی زبان آموزان و میزان توانایی آن ها در برقراری ارتباط موثر به زبان انگلیسی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰.۰۱). دانش آموزانی که با مفاهیم فرهنگی، آداب و رسوم، و تفاوت های زبانی-اجتماعی آشنا بودند، در تعاملات کلامی و نوشتاری به زبان انگلیسی عملکرد بهتری داشتند، اعتماد به نفس بالاتری داشتند و خطاهای فرهنگی کمتری در گفت وگوهای بین فرهنگی مرتکب شدند. همچنین، داده ها نشان داد که آموزش مفاهیم فرهنگی در کلاس های زبان، به ویژه با بهره گیری از منابع دیداری، فیلم، داستان های بومی و بین المللی، موجب افزایش حساسیت فرهنگی و توانایی درک تفاوت های ارتباطی می شود. این نتایج نشان می دهند که تلفیق آموزش زبان با آموزش فرهنگی، می تواند به عنوان یکی از رویکردهای موثر برای ارتقای مهارت های ارتباطی زبان آموزان مورد توجه سیاست گذاران آموزشی، برنامه ریزان درسی و دبیران زبان انگلیسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سواد فرهنگی ، سواد بین فرهنگی ، مهارت های ارتباطی ، آموزش زبان انگلیسی ، دانش آموزان متوسطه دوم