تاثیر زلزله بم بر بازسازی و توسعه فیزیکی شهرهای شرق کرمان

زلزله بم در سال ۱۳۸۲ یکی از مخرب ترین رویدادهای طبیعی در تاریخ معاصر ایران بود که تاثیرات گسترده ای بر ساختار فیزیکی و کالبدی شهرهای شرق استان کرمان به ویژه شهر بم گذاشت. این حادثه، زیرساخت ها، ساختمان ها و خدمات شهری را به شدت تخریب کرد و ضرورت بازسازی گسترده و بازتعریف توسعه فیزیکی این مناطق را بیش از پیش نمایان ساخت. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر زلزله بم بر فرآیند بازسازی و توسعه فیزیکی شهرهای شرق کرمان انجام شده است. در این تحقیق، از روش کیفی و توصیفی بهره گرفته شده و با مطالعه کتابخانه ای منابع معتبر علمی و پژوهشی مرتبط، تحلیل جامعی از سیاست ها، برنامه ها، چالش ها و فرصت های بازسازی پس از زلزله ارائه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بازسازی پس از زلزله بم، ضمن ایجاد تغییرات عمده در کاربری اراضی، توسعه زیرساخت ها و نوسازی بافت های آسیب دیده، با موانع متعددی مانند ضعف هماهنگی بین نهادها، کمبود مشارکت مردمی و ناتوانی در حفظ هویت فرهنگی شهر مواجه بوده است. همچنین، با وجود دستاوردهای مهم در مقاوم سازی ساختمان ها و بهبود زیرساخت ها، برخی از اهداف توسعه ای در بلندمدت به درستی محقق نشده اند. بر این اساس، ضرورت بازنگری در سیاست های بازسازی، تقویت نقش نهادهای محلی و ارتقاء تاب آوری شهری به عنوان راهکارهای موثر برای بهبود فرآیندهای آینده مورد تاکید قرار گرفته است. این مطالعه می تواند راهنمایی ارزشمند برای مدیریت بهتر بحران ها و تحقق توسعه پایدار در مناطق زلزله خیز ایران باشد.

کلیدواژه ها:

زلزله بم ، بازسازی شهری ، توسعه فیزیکی ، تاب آوری شهری.