بررسی تاثیر استفاده از روش های خلاقانه در تدریس زبان انگلیسی بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان متوسطه

هدف این پژوهش بررسی تاثیر استفاده از روش های خلاقانه در تدریس زبان انگلیسی بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه است. روش پژوهش از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بوده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه دهم مدارس متوسطه در منطقه آموزش وپرورش شهر تهران بود که از میان آن ها دو کلاس به صورت تصادفی انتخاب و در قالب گروه آزمایش و کنترل جای گزینی شدند. گروه آزمایش آموزش زبان انگلیسی را با بهره گیری از روش هایی نظیر یادگیری مبتنی بر پروژه، بازی محور، داستان گویی، و فعالیت های مشارکتی خلاقانه دریافت کرد، در حالی که گروه کنترل با شیوه های سنتی آموزش دیدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه انگیزش تحصیلی استاندارد و آزمون یادگیری موضوعی بود که پایایی و روایی آن ها مورد تایید قرار گرفت. یافته ها نشان داد که استفاده از روش های خلاقانه به طور معناداری موجب افزایش انگیزه تحصیلی، علاقه مندی به یادگیری زبان و مشارکت فعال دانش آموزان گردید. تحلیل آماری با استفاده از آزمون های تی مستقل و تحلیل کوواریانس نیز این تفاوت را تایید کرد. نتایج این پژوهش نشان دهنده اثربخشی بالای رویکردهای خلاقانه در آموزش زبان انگلیسی و تاثیر مثبت آن ها بر رشد انگیزشی و شناختی دانش آموزان است. با توجه به یافته ها، پیشنهاد می شود که معلمان زبان انگلیسی در برنامه ریزی آموزشی خود از روش های تعاملی و خلاقانه بیشتری بهره گیرند تا فضای یادگیری به مراتب موثرتری را برای دانش آموزان فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

تدریس خلاقانه ، انگیزش تحصیلی ، آموزش زبان انگلیسی ، یادگیری فعال ، دانش آموزان متوسطه