مقایسه متون فارسی بامتون ادبیات جهانی برای توسعه تفکر انتقادی

پژوهش حاضر با هدف بررسی قابلیت های متون ادبی فارسی در قیاس با ادبیات جهانی در پرورش تفکر انتقادی طراحی شده است. مسئله اصلی تحقیق آن است که چگونه عناصر ادبی موجود در متون ملی و بین المللی می توانند به عنوان بستری برای تحریک تفکر پرسش گر، تحلیلی و خلاقانه در مخاطبان، خصوصا دانش آموزان و هنرجویان، ایفای نقش کنند. این مطالعه با روش کیفی و تحلیل محتوای استقرایی انجام شده است. نمونه ها شامل گزیده هایی از متون ادبی کلاسیک فارسی نظیر آثار سعدی، فردوسی و عطار، در مقایسه با متون منتخب ادبیات جهانی مانند نوشته های شکسپیر، داستایفسکی و مارکز بوده اند. تحلیل ها نشان دادند که هر دو حوزه ادبی با وجود تفاوت های فرهنگی و زبانی، دارای ظرفیت بالایی در ایجاد زمینه های چند وجهی برای تفکر انتقادی هستند. با این حال، متون فارسی به ویژه در قالب های تمثیلی، اخلاقی و عرفانی خود، خواننده را به تاملات درونی و ارزیابی ارزش ها دعوت می کنند، در حالی که ادبیات جهانی عمدتا از طریق روایت های چند لایه و تضادهای درونی شخصیت ها به خلق موقعیت های بحرانی برای قضاوت و تحلیل می پردازد. نتیجه گیری این پژوهش نشان داد که ترکیب محتوای ادبی غنی با رویکردهای آموزشی مناسب، می تواند موجب ارتقای مهارت های تفکر انتقادی در فرآیند یادگیری شود و همچنین نقش موثری در تربیت فرهنگی و شناخت محور ایفا کند.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، متون فارسی ، ادبیات جهانی ، تحلیل محتوا ، تربیت فرهنگی