سرمایه فرهنگی تجسم یافته در تاریخ بیهقی

زمینه و هدف: مقاله حاضر در جستجوی آن است که با سنجش مولفه های سرمایهفرهنگی تجسمیافته در کتاب تاریخ بیهقی اثر ابوالفضل بیهقی، محورهای اصلی و مورد توجه این کتاب را شناسایی نموده و به شناخت بیشتر آن رهنمون یابد. مفهوم سرمایهفرهنگی به عنوان منبعی قلمداد می شود که افراد، گروه ها و جوامع برای رسیدن به نتایج مطلوب آن را به کار می گیرند. از این رو، سرمایهفرهنگی مجموعه ای از باورها و معلومات و اطلاعات و امتیازات و... بوده که هر فرد به منظور عضویت در طبقه ای از جامعه بدان نیازمند است. بر اساس دیدگاه پیر بوردیو، سرمایهفرهنگی ذیل سه زمینه قابلیت بررسی دارد: ذهنی یا متجسم، عینی و نهادی. منظور از سرمایهفرهنگی مجسم آن دسته از معلومات کسب شده ای است که به شکل رغبتهای پایدار ارگانیسم، حالت درونی شده به خود می گیرد و جزو توانایی های فرد طبقه بندی می شود. روش پژوهش: این پژوهش از لحاظ روش، توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف، کاربردی است که در تکمیل مبانی نظری از منابع کتابخانه ای و اینترنتی شامل کتب و مقالات و پایان نامه و رساله استفاده شده است. محدوده و جامعه مورد مطالعه شامل کتاب تاریخ بیهقی به کوشش خلیل خطیب رهبر، نشر مهتاب (۱۳۸۳) می باشد. یافته ها: بر اساس یافته های این تحقیق، نگرشهای فرهنگی موجود در کتاب تاریخ بیهقی ذیل سه بخش عمده قابل طبقه بندی می باشد که شامل نگرشهای سیاسی، دینی و اخلاقی است. نتیجه گیری: در حوزه سیاسی، تاکید بر خردورزی و پرهیز از نابخردی و مشورت و رایزنی در باب مسائل مختلف کشور؛ در حوزه دینی رعایت مناسک عملی اسلام نظیر خواندن نماز، صدقه دادن، خواندن قرآن و غیره و باور به قضا و قدر الهی و وثوق به خودشناسی؛ و در بخش اخلاقی و تعلیمی، مضامینی همچون عفو و گذشت و امانتداری، خویشتنداری، خردمندی و کیاست، مطالعه، پرهیز از بدرفتاری، طمع، دروغگویی، بدگویی، خبرچینی و دهنبینی و مواردی از این نوع قابل ملاحظه اند.

کلیدواژه ها:

سرمایهفرهنگی ، تجسمیافته ، نگرشهای فرهنگی ، ابوالفضل بیهقی ، تاریخ بیهقی