بازنمایی ارزشهای میراث فرهنگی در ورزش چوگان

بازی چوگان همراستا با کلیت فرهنگ ایرانی تکامل یافته و با آن برهمکنش داشته، از همین رو جایگاه مهمی در فرهنگ و هنر ایرانی یافتهاست. بنابراین پرسشهای پژوهش، این موارد است: ورزش چوگان به عنوان میراث فرهنگی ناملموس حامل چه ارزشهایی است؟ این ارزشها کدامیک از ظرفیتها و توانمندیهای جغرافیایی و فرهنگی ایران را منعکس میکنند؟ در این پژوهش دادهها به شیوه کتابخانهای گردآوری شده و با توجه با نظریههای پژوهش و ارزشهای مختلف منشور بورا با رویکرد کیفی و ماهیت توصیفیتحلیلی مطالعه شدهاند. برآیند نشان میدهد جغرافیای ایران زمینه را برای عادتواره سوارکاری و جنگ بر اسب فراهم نموده که طی زمان با انجام آن در فضایی همانند باغ و نیاز به تفریح به چوگان تبدیل شدهاست، که اینها ارزش چشماندازی و تاریخی چوگان را بازنمایی میکنند. فضای پردیس، ظرفیت منظرسازی طبیعی برای این بازی و ارتباطش با پدیدههای طبیعی را آشکار میکند که ارزش معنوی را نشان میدهند. ارزش هویتی چوگانبازی از ارزشهای مذکور ناشی میشود. چوگانبازی در بزم تمرین رزمی ارتش است که ارزش نظامیآموزشی آن را منعکس میکند و این ورزش ارزش سیاسی را به گونهای نمادین بازنمایی میکند. این ارزشها برآمده از ظرفیتهای جغرافیایی، شیوه نبرد، اندیشهسیاسی در فرهنگ ایرانی است که چوگان با آنها برهمکنش داشتهاست.

کلیدواژه ها:

ورزش ، چوگان ، ارزشهای میراث فرهنگی ، ایران باستان