تاثیر رفتار کارافرینانه بر نوآوری کسب و کار

نوآوری به دلیل پتانسیل آن برای ایجاد و حفظ مزیت رقابتی، عنصر کلیدی موفقیت کسب و کار است. فعالیت های نوآوری شرکت ها را قادر می سازد تا با نوسانات بازار مواجه شوند، موانعی برای رقبا ایجاد کنند و به طور مداوم قابلیت های موجود را بهبود بخشند. در نتیجه احتمال رشد و بقا را افزایش می دهند. با این حال اجرای موفقیت آمیز فرآیند نوآوری یک چالش جدی است زیرا فرآیند نوآوری با عدم قطعیت خود فرآیند و محیط همراه است. این عدم اطمینان مشکلات بیشتری را در تصمیم گیری ایجاد می کند. از یک سو، این شرکت ها باید اولویت هایی را در استفاده از منابع موجود تعیین کنند، وضعیتی که توانایی آنها را برای استفاده از منابع برای رویدادهای غیرمنتظره بالقوه محدود می کند. از سوی دیگر، تصمیمات این شرکت ها و تاثیر آن تصمیمات به دلیل پویایی در حال تغییر یک محیط کمتر قابل پیش بینی است. پیش بینی به طور فزاینده ای پیچیده می شود، بنابراین تصمیم گیرندگان ممکن است از به کارگیری منطق های تصمیم گیری که نیاز به پیش بینی را کاهش می دهد سود ببرند. در این تحقیق ما ۱۱۶ پرسشنامه از پرسشنامه های ارسالی را دریافت کردیم که در نرم افزار Smart-PLS ۴.۰ مورد بررسی قرار داده ایم. نتایج تحلیل که به روش مدلسازی معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی صورت گرفته است حاکی از آن است که رفتار های کارافرینانه تاثیر مستقیم بر نواوری کسب و کارها دارند.

کلیدواژه ها:

علیت ، اثرسازی ، نوآوری ، رفتار کارفرینانه