مطالعه تاثیر استراتژی نوآوری، ظرفیت جذب و نوآوری باز بر عملکرد SME

این تحقیق به بررسی تاثیر استراتژی نوآوری، ظرفیت جذب، و نوآوری باز بر عملکرد شرکت های کوچک و متوسط پرداخته است. هدف اصلی، تحلیل چگونگی تاثیر این عوامل بر عملکرد سازمانی و شناسایی روابط بین آن ها در بخش تولیدی شهر تهران است. جامعه آماری این تحقیق شامل مدیران ارشد شرکت های کوچک و متوسط فعال در بخش تولیدی شهر تهران است که تعداد آن ها به صورت نامحدود در نظر گرفته شده است. برای نمونه گیری، از روش تصادفی ساده استفاده شده و با بهره گیری از فرمول کوکران، تعداد نمونه لازم برای تحقیق ۳۸۴ شرکت تعیین گردید. تحقیق از روش های کمی و مدل سازی معادلات ساختاری برای تحلیل داده ها بهره برده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. پرسشنامه شامل بخش های مختلفی برای اندازه گیری متغیرهای استراتژی نوآوری، ظرفیت جذب، نوآوری باز و عملکرد سازمانی بود. روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از روش های معتبر ارزیابی شده است. ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی پرسشنامه ۷۱۲/۰ و روایی محتوایی و ساختاری نیز مورد تایید قرار گرفته است. نتایج تحقیق تاثیر مثبت و معنادار استراتژی نوآوری، ظرفیت جذب، و نوآوری باز بر عملکرد شرکت های کوچک و متوسط را تایید می کند. این یافته ها نشان می دهد که شرکت ها با تقویت ظرفیت جذب و اجرای استراتژی های نوآوری مناسب، می توانند به بهبود عملکرد خود دست یابند. پیشنهاد می شود شرکت ها به ویژه در بخش تولیدی، روی ظرفیت جذب و توسعه استراتژی های نوآوری خود تمرکز کنند تا بهره وری و عملکرد کلی خود را ارتقا دهند.

کلیدواژه ها:

استراتژی نوآوری ، ظرفیت جذب ، نوآوری باز ، عملکرد شرکت های کوچک و متوسط