اثر تعدیل کنندگی چرخه عمر بر مدل پنج عاملی ارزش گذاری دارایی های سرمایه ای

هدف از این پژوهش ارائه الگوی تعدیلی چرخه عمر بر مدل پنج عاملی ارزش گذاری دارایی های سرمایه ای می باشد. بدین منظور محقق با استفاده از یک ماتریس نظری از پرکاربردترین و اثرگذارترین متغیرهای مدل پیش بینی شده در راستای تحلیل دقیق تر داده ها و محاسبه مدل نهایی مبادرت می نماید. نتایج حاصل از ۱۰۹ شرکت طی دوره زمانی ۱۳۹۵ الی ۱۴۰۳ در بورس اوراق بهادار تهران نشان می دهد که بین صرف ریسک بازار و بازده سهام با اثر تعدیل کنندگی چرخه عمر رابطه منفی و معناداری و بین اندازه شرکت و بازده سهام با اثر تعدیل کنندگی چرخه عمر رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین صرف مومنتوم و بازده سهام با اثر تعدیل کنندگی چرخه عمر رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. با توجه به اینکه صرف مومنتوم بازده اضافی حاصل از روند عملکرد گذشته تا آتی سهام نسبت به بازار می باشد در روند چرخه عمر شرکت ها افزایش اثر صرف مومنتوم باعث افزایش بازده سهام شرکت ها خواهد شد. و اگر یک درصد تغییر در متغیر صرف مومنتوم در جهت افزایش آن ایجاد شود موجب تغییر ۱۷ درصدی بر افزایش بازده سهام خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

چرخه عمر ، مدل پنج عاملی ارزش گذاری ، دارایی های سرمایه ای