مقایسه تطبیقی نقش بازی های سنتی و دیجیتال در آموزش و یادگیری دانش آموزان ابتدایی

بازی یکی از موثرترین روش های یادگیری در دوران کودکی است که نقش مهمی در توسعه مهارت های شناختی، اجتماعی و جسمانی ایفا می کند. این مقاله مروری با هدف مقایسه میان بازی های سنتی و دیجیتال در آموزش دانش آموزان ابتد ایی انجام شد و مزایا و معایب و تاثیرات آموزشی هر دو نوع بازی بررسی شد. نتایج مرور منابع نشان می دهد که بازی های سنتی با تقویت تعامل اجتماعی، فعالیت بدنی و انتقال ارزشهای فرهنگی بر رشد جامع کودک تاثیر گذارند؛ درحالیکه بازی های دیجیتال با ارائه محیطهای تعاملی، بازخورد آنی و جذابیت بالا توانمندی بیشتری در ارتقا یادگیری تحصیلی و مهارت های شناختی دارند. با توجه به مزای ای مکمل هر دو نوع بازی، مقاله پیشنهاد میکند که طراحی رویکردهای ترکیبی، می تواند به بهینه سازی فرایند در دوره ابتدایی منجر شود.

کلیدواژه ها:

بازی ، بازیهای آموزشی ، بازی های سنتی ، بازیهای دیجیتال