تاثیر مواجهه بلند مدت با محتوای مثبت در شبکه ها ی اجتماعی بر تاب آوری روان شناختی در دوران پس از بحران

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مواجهه بلندمدت با محتوای مثبت در شبکه های اجتماعی بر تاب آوری روانشناختی در دوران پس از بحران انجام شد. با توجه به گسترش نقش رسانه های دیجیتال در زیست روانی کاربران، این مطالعه تالش کرده است با بهره گیری از یک مدل علی، روابط مستقیم، غیرمستقیم و تعدیل گر متغیرهای موثر را تبیین کند. روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری (SEM) بود. جامعه آماری شامل کاربران فعال شبکه های اجتماعی در چهار شهرستان استان مازندران (نوشهر، چالوس، کالردشت و عباسآباد) بود. ۴۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های محتوای مثبت مصرفی، احساسات مثبت، سرمایه روانشناختی، حمایت اجتماعی، سواد رسانه ای و تابآوری روانشناختی بودند. تحلیل داده ها با نرم افزارهای SPSS و AMOS انجام شد. یافته ها نشان داد که مواجهه با محتوای مثبت، اثر مستقیمی بر احساسات مثبت (β=۰.۶۰, T=۹.۴۵, p<۰.۰۰۱) و سرمایه روانشناختی (β=۰.۵۵, T=۸.۲۲, p<۰.۰۰۱) دارد. همچنین احساسات مثبت (β=۰.۴۳, T=۶.۸۷, p<۰.۰۰۱) و سرمایه روانشناختی (β=۰.۴۹, T=۷.۶۳, p<۰.۰۰۱) به طور معنادار پیش بینی کننده تاب آوری بودند. حمایت اجتماعی نیز اثر مستقیم معناداری بر تاب آوری روانشناختی داشت (β=۰.۳۶, T=۵.۱۲, p<۰.۰۰۱). نقش تعدیل گر سواد رسانه ای در رابطه محتوای مثبت و تابآوری نیز معنادار بود (β=۰.۲۹, T=۴.۶۵, p<۰.۰۱). شاخص های برازش مدل در سطح مطلوب قرار داشتند (CFI=۰.۹۳، RMSEA=۰.۰۴۵). نتیجه گیری پژوهش نشان می دهد که شبکه های اجتماعی، در صورت استفاده هدفمند از محتوای مثبت و ارتقاء سواد رسانه ای کاربران، می توانند به عنوان بستری موثر برای تقویت منابع روانشناختی و تابآوری در دوران پس از بحران ایفای نقش کنند.

کلیدواژه ها:

تابآوری روان شناختی ، شبکه های اجتماعی ، محتوای مثبت ، سرمایه روان شناختی ، سواد رسانه ای