یکپارچه سازی برنامه ریزی شهری و مهندسی عمران راهبردی برای توسعه پایدار و تاب آوری شهری

شهرهای امروز در برابر موج پرشتاب شهرنشینی و پیامدهای تغییرات اقلیمی با چالشهایی روبه رو هستند که بیش از هر زمان دیگری بازنگری در طراحی زیر ساختها را ضروری می سازد. این مقاله با نگاهی میان رشته ای به پیوند میان برنامه ریزی شهری و مهندسی عمران می پردازد و تلاش می کند نقش این هم افزایی را در ساختن شهرهایی پایدار و تاب آور برجسته کند. مرور تجربه ها و الگوهای جهانی نشان می دهد که شهرهای تاب آور باید بتوانند با پدیده هایی مانند گرمایش زمین و بلایای طبیعی سازگار شوند. در این میان، بهره گیری از راه حل های الهام گرفته از طبیعت مانند زیرساخت های سبز به عنوان یکی از مسیرهای اصلی مورد توجه قرار گرفته است. روش تحقیق این مطالعه بر پایه تحلیل نظام مند متون تخصصی و بررسی چارچوب های رایج در حوزه شهرسازی و زیرساخت طراحی شده است. نتایج نشان می دهد که هماهنگی بین حمل و نقل عمومی، نحوه استفاده از زمین، و زیرساخت های محیط زیستی می تواند زمینه ساز توسعه شهری با کربن کمتر، عدالت محور و مقاوم در برابر بحران ها شود. در پایان این مقاله تاکید می کند که بهره گیری همزمان از استانداردهای نوین و قابلیت های مهندسی عمران، می تواند مسیر حرکت به سوی شهرهایی هوشمند، سبز و انسان محور را هموار سازد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، عمران ، توسعه پایدار ، تاب آوری