تقویت خودگردانی محلی و مشارکت شهروندان در توسعه منطقه شهری

جغرافیا یکی از رشته های چتری است که با بسیاری از رشته های فرعی ادغام شده است. جغرافیا شهری یکی از زیرشاخه های جوان جغرافیاست. نگاه زمانی و مکانی در جغرافیا منحصر به فرد است و بر حرفه ای بودن جغرافیدان شهری تاثیر می گذارد. نقش جغرافیدان شهری به دلیل تلقی کل نگر از منظر شهری، نقش برجسته ای در برنامه ریزی شهری دارد. نیاز به برنامه ریزی شهری با انقلاب صنعتی در دهه ۱۸۳۰ در غرب پدیدار شد. در کشورهای جهان سوم، شهرنشینی با افزایش جمعیت به یک روند بحث برانگیز و پیچیده تبدیل شده است. تئوری ها، مفاهیم و مفروضات جغرافیدانان برجسته، شهری عملا در حوزه برنامه ریزی شهری جاری کاربرد دارد. هدف این مقاله شناسایی اهمیت نقش جغرافیدان شهری در برنامه ریزی شهری است و نقش جغرافیدانان شهری قابل توجهی که در برنامه ریزی شهری کنونی مورد تقدیر قرار گرفته اند را برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

تقویت خودگردانی ، محلی مشارکت شهروندان ، توسعه منطقه شهری