طراحی واجرای برنامه های بازی درمانی خانگی برای والدین کودکان دارای سندروم داون:یک رویکرد حمایتی

بازی درمانی خانگی به عنوان یک رویکرد حمایتی و موثر، نقش مهمی در بهبود توانمندی های کودکان دارای سندروم داون ایفا می کند. این روش، با تمرکز بر تعامل والد–کودک و بهره گیری از محیط طبیعی خانه، زمینه را برای رشد مهارت های ارتباطی، اجتماعی، هیجانی و حرکتی فراهم می آورد. هدف این پژوهش مروری، بررسی طراحی و اجرای برنامه های بازی درمانی خانگی ویژه والدین کودکان دارای سندروم داون و تحلیل چالش ها و فرصت های مرتبط با آن است. نتایج بررسی های متعددی نشان می دهد که آموزش تخصصی والدین در اجرای بازی درمانی خانگی موجب افزایش اعتماد به نفس آنان، بهبود روابط خانوادگی و تقویت توانمندی های کودکان می شود. از سوی دیگر، محدودیت هایی نظیر کمبود آموزش های مستمر، تعهد زمانی والدین و محدودیت های اقتصادی و فرهنگی، اجرای موثر این برنامه ها را با چالش مواجه می سازد. با این وجود، استفاده از فناوری های نوین آموزشی و پشتیبانی آنلاین فرصت مناسبی برای تسهیل آموزش والدین و افزایش دسترسی به منابع فراهم کرده است. پیشنهاد می شود که برنامه های بازی درمانی خانگی با در نظر گرفتن شرایط فردی خانواده ها و با حمایت های مداوم، طراحی و اجرا شوند تا اثر بخشی و پایداری آن ها تضمین گردد. این رویکرد می تواند به عنوان مکملی اثربخش در فرایند توانبخشی کودکان دارای سندروم داون مورد توجه قرار گیرد و نقش کلیدی در ارتقاء کیفیت زندگی این کودکان و خانواده هایشان ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی خانگی ، سندروم داون ، والدین ، توانمندسازی خانواده ، مهارت های ارتباطی ، مهارت های هیجانی ، رویکرد حمایتی ، فناوری های آموزشی ، آموزش والدین