رضایت از زندگی براساس طرحواره های ناسازگار اولیه و مسئولیت پذیری

در این پژوهش، رابطه میان طرحواره های ناسازگار اولیه، مسئولیت پذیری و رضایت از زندگی در میان دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. رضایت از زندگی به عنوان یکی از مولفه های اصلی بهزیستی روانشناختی، متاثر از عوامل شناختی، هیجانی و شخصیتی است. طرحواره های ناسازگار اولیه، الگوهای ذهنی پایداری هستند که از تجارب منفی دوران کودکی شکل گرفته و می توانند موجب اختلال در ارزیابی مثبت فرد از زندگی شوند. از سوی دیگر، مسئولیت پذیری به عنوان یکی از ابعاد مهم رشد روانی و اخلاقی، نقشی اساسی در ارتقاء کیفیت زندگی ایفا می کند. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد غرب در سال تحصیلی ۱۴۱۴-۱۴۱۴ بود. ۱۸۵ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و داده ها با استفاده از سه پرسشنامه: رضایت از زندگی دینر، طرحواره های ناسازگار یانگ و مسئولیت پذیری برزگان گردآوری شد. نتایج نشان داد بین طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت از زندگی رابطه منفی معناداری وجود دارد، در حالی که مسئولیت پذیری با رضایت از زندگی رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین، تحلیل های میانجی گری حاکی از آن بود که مسئولیت پذیری می تواند نقش واسطه ای در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و رضایت از زندگی ایفا کند؛ به این معنا که افراد دارای طرحواره های ناسازگار، چنانچه سطح بالایی از مسئولیت پذیری داشته باشند، احتمالا کمتر دچار افت رضایت از زندگی می شوند. این یافته ها بر ضرورت توجه به ابعاد شناختی و اخلاقی در مداخلات روانشناختی برای ارتقاء کیفیت زندگی تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

طرحوارههای ناسازگار اولیه ، مسئولیتپذیری ، رضایت از زندگی