نقش خانواده در شکل گیری بعد رفتاری شخصیت نوجوان و کودکان

خانواده نقش مهمی در شکل دهی ابعاد رفتاری شخصیت نوجوان دارد و به عنوان محیط اجتماعی اولیه ایفا می کند که در آن ویژگی های اولیه شخصیت ایجاد می شود. این مقاله به بررسی چگونگی تاثیر سبک های مختلف فرزندپروری و پویایی خانواده بر رشد روانی اجتماعی نوجوانان می پردازد. تحقیقات نشان می دهد که والدین مثبت، که با صمیمیت، حمایت و ارتباط موثر مشخص می شود، تاب آوری و رفتار نوع دوستانه را در نوجوانان پرورش می دهد. در مقابل، شیوه های فرزندپروری منفی می تواند منجر به رفتارهای ناسازگار و ویژگی های شخصیتی شود. تعامل بین تاثیرات خانواده و حلقه های اجتماعی خارجی نیز مورد بررسی قرار می گیرد و نشان می دهد که چگونه تعاملات همسالان می تواند آموزه های خانوادگی را تقویت یا مقابله کند. یافته ها بر اهمیت محیط خانواده پرور در ارتقای رشد شخصیت سالم در دوران نوجوانی تاکید می کند و نشان می دهد که مداخلات با هدف تقویت شیوه های فرزندپروری می تواند پیامدهای مهمی برای رفاه نوجوان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تاثیر خانواده ، شخصیت نوجوان ، سبک های فرزندپروری ، رشد روانی اجتماعی