ترویج مهارت های تفکر انتقادی در دانش آموزان ابتدایی از طریق روش های فعال و مشارکتی آموزشی

این مقاله به بررسی ارتقای مهارت های تفکر انتقادی در بین دانش آموزان مدارس ابتدایی از طریق روش های آموزشی فعال و مشارکتی می پردازد. تفکر انتقادی، که به عنوان توانایی تجزیه و تحلیل، ارزیابی و ترکیب اطلاعات تعریف می شود، برای موفقیت تحصیلی و یادگیری مادام العمر ضروری است. روش های تدریس سنتی اغلب بر حفظ کردن طوطی وار تاکید دارند و فرصت های دانش آموزان را برای توسعه این مهارت ها محدود می کنند. نشان داده شده است که استراتژی های یادگیری فعال مانند یادگیری مبتنی بر مسئله، یادگیری مبتنی بر تحقیق، یادگیری مشارکتی و بحث های کلاسی با درگیر کردن دانش آموزان در فرآیندهای معنادار، تاملی و گفتگو، به طور موثر تفکر انتقادی را پرورش می دهند. این مطالعه به بررسی متون مرتبط می پردازد و رویکردهای عملی برای ادغام این روش ها در آموزش ابتدایی ارائه می دهد. این مطالعه بر اهمیت فراهم کردن فرصت هایی برای دانش آموزان جهت زیر سوال بردن فرضیات، ارزیابی شواهد و در نظر گرفتن دیدگاه های متعدد تاکید می کند. این مقاله همچنین به نقش معلمان در تسهیل محیطی حمایتی که گفتگو، استدلال و تامل فراشناختی را تشویق می کند، می پردازد. با گنجاندن تکنیک های مشارکتی، مربیان می توانند به تدریج رشد تفکر انتقادی دانش آموزان را تقویت کنند و آنها را برای تصمیم گیری های پیچیده و وظایف حل مسئله آماده سازند. یافته ها نشان می دهد که روش های آموزشی فعال و مشارکتی نه تنها مهارت های تفکر انتقادی را افزایش می دهند، بلکه انگیزه و مشارکت دانش آموزان را نیز افزایش می دهند. این مقاله با توصیه هایی برای مربیان جهت اجرای موثر این راهبردها به پایان می رسد و خواستار تحقیقات بیشتر برای بررسی تاثیر بلندمدت آنها بر رشد شناختی دانش آموزان خردسال می شود.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، آموزش ابتدایی ، یادگیری فعال ، روش های مشارکتی ، یادگیری مبتنی بر مسئله